پایان غیرمعمول یک داستان‌نویس جهانی

اینجا رادیو ارتش آلمان است و من گزارش امروز جنگ را به سمع ملت آلمان می‌رسانم.ساعاتی پیش یک فروند از هواپیماهای مهاجم سقوط کرد. لازم به ذکر است که خلبان یکی از این هواپیماها...

افسرجوانی که گزارشگر این اخبار بود ناگهان سکوت کرد. مردمی که صدای رادیو را می‌شنیدند بسیار کنجکاو شدند، لحظاتی بعد صدای هق هق گریه گزارشگر شنیده می‌شد. همه نگران شدند چه اتفاقی افتاده...
لحظاتی بعد گزارشگر ادامه داد:
"... خلبان یکی از این هواپیماها، آنتوان دو سنت اگزوپری نویسنده شهیر و خالق داستان شازده کوچولو بود."
ناگهان آلمان ساکت شد. کسی چیزی نمی‌گفت. بهت درچهره‌ها مشهود بود. بعضی آرام آرام اشک می‌ریختند.
اگزوپری خلبان دشمن بود ولی از هر هموطنی نزدیکتر بود. چیزی فراتر از یک دوست بود. با شازده کوچولو در قلب همه جاگرفته بود. آن روز هیچکس در آلمان خوشحال نبود حتا آدولف هیتلر از مرگ اگزوپری متاثر شد. پایانی غیرمعمول برای یک داستان‌نویس جهانی...

حکایت زندگی آنتوان و اثرش تا ابد در خاطر انسان‌ها باقی خواهد ماند. نویسنده باید اثرش در اوج زیبایی و تاثیرگذاری سیر کند تا در طول حیات حتی کوتاهش همچون اگزوپری جهانی شود. این خاصه ادبیات است که دوست و دشمن را بر مزار ادیبی جهان وطن جمع می‌کند تا به یاد او تعمق کنند. ادیبی با روحی پاک و منزه در کنار کودکانی بود که هنوز طعم تلخ گناه را نچشیده بودند و تمام دغدغه اگزوپری آن بود چیزی به آنها بیاموزد که شاید بتوانند به سبب آن در بزرگسالی نیز پاک بمانند.
گروه‌های نجات نتوانستند هواپیمای اگزوپری را پیدا کنند. کسی نمی‌دانست چه اتفاقی در آخرین لحظات برای او افتاد. بعد چند سال یک گروه تجسس موفق شد لاشه هواپیمای اگزوپری را در دریا پیدا کند...
داستان‌های اگزوپری به ویژه شازده کوچولو آنقدر قوی بود که او را در زمان حیاتش به نویسنده‌‎ای جهانی تبدیل کند. اما شاید مرگ قهرمانانه او اعتبارش را میان اروپاییان بیشتر کرد. او برای مردمش وارتش متفقین یک قهرمان و برای مردم آلمان یک دلاور شد و در زمانی که همه فلاسفه و نویسندگان اروپا به جست‌وجوی چیستی انسان پرداخته بودند او انسان را از نو تعریف کرد...
ماجرای اعلام مرگ او شنیدنی است اما عجیب‌ترین قسمت این ماجرا گزارشگر رادیو آلمان بود؛ افسر جوانی که با گریه و هق هق مرگ اگزوپری را اعلام کرده بود، مترجم شازده کوچولو به زبان آلمانی بود...

روحش شاد...
هنر واقعی حکومت بر قلب‌هاست...
همیشه دشمنان یک هنرمند واقعی به دوستان و یا دوستدانش بدل می‌شوند...