جوانی در صحنه ربودن دخترجوان در کوچه خلوت کشته شد

کدخبر: 227675 ۱۳۹۵/۰۸/۰۲ ۰۷:۲۹:۳۲ ویرایش خبر

لینک کپی شد

رکنا: مردی 10 سال است می گوید تنها بخاطر اینکه خواهر عقب مانده اش ربوده نشود دعوا کرده اما قاتل نیست.

به گزارش رکنا، شامگاه هشتم تیرماه 85 درگیری یک مرد وانت سوار به نام علی و چند پسر موتورسوار روی پل شهرری به خون کشیده شد و پسر جوانی به نام مهرداد به خاطر اصابت چاقو به گردنش جان سپرد. پلیس در بررسی ها علی 40 ساله را بازداشت کرد اما این مرد منکر جنایت شد.

وی گفت: با وانتم کار می کردم و قصد داشتم باری را به شهرری ببرم. خواهرم که عقب مانده ذهنی است آن روز همراهم بود که چند پسر موتور سوار که یکی از آنان خواستگار سابق دخترم بود و به خاطر جواب ردی که شنیده بود از من کینه به دل داشت همراه چند جوان جلوی راهم را بستند. آنها به من حمله کردند و با مشت و لگد به جانم افتادند که در آن درگیری بینی ام شکست. همان موقع دیدم یکی از پسران موتور سوار روی زمین افتاده و غرق خون است اما من در آن دعوا چاقویی در دست نداشتم و ضربه ای به او نزدم.

به دنبال اظهارات این مرد و در حالی که چند نفر از شاهدان گفته بودند دیده اند که علی چاقو در دست داشته وی پای میز محاکمه ایستاد و به قصاص محکوم شد ولی این حکم در دیوان عالی کشور تایید نشد. علی چندین بار پای میز محاکمه ایستاد و در حالی که چند شاهد دیگر مدعی بودند وی در آن دعوا چاقویی در دست نداشته قضات دیوان عالی کشور پرونده را لوث تشخیص دادند. به این ترتیب با گذشت 10 سال از این ماجرا علی که حالا 50 ساله است روز یکم آبان ماه امسال در شعبه دهم دادگاه کیفری یک استان تهران پای میز محاکمه ایستاد.

در این جلسه که اولیای دم حضور نداشتند علی گفت: من اصلا پسران موتور سوار را که به من حمله کرده بودند نمی شناختم. آنها با مشت و لگد به جانم افتادند و یکی از انها با سر به بینی ام ضربه زد که موجب شکستگی بینی و خونی شدن لباس هایم شد. می خواستم فرار کنم که دیدم یکی از آنها خواهرم را سوار موتور کرده تا با خودش ببرد. من با پسر جوان درگیر شدم و خواهرم را به داخل ماشین برگرداندم .وقتی به کلانتری رفته بودم یکی از ماموران از من خواست تا لباس هایم را که خونی بود بشویم. همین موضوع باعث شد آثار جرم از بین برود و پزشکی قانونی نتواند روشن کند خون روی لباس هایم متعلق به خودم بوده یا قربانی. همین موضوع باعث شد 10 در زندان بمانم. حالا قسم می خورم در آن درگیری چاقویی در دست نداشتم و از قضات دادگاه تقاضای صدور حکم برائت دارم.