عشق بازیگر زن ایرانی به نقش یک روانی نامتعادل +عکس

از‌همین‌رو روزنامه «وقایع التفاقیه» با شبنم مقدمی، به بهانه اکران این فیلم گفت‌وگو کرده است که در زیر می‌خوانیم:

همین‌طور که می‌دانید، فیلم «نفس» در نیمه‌راه است و در این مدت، صحبت‌های زیادی درباره این فیلم سینمایی شده است، برای آغاز، شما بگویید که از کجا می‌خواهید شروع کنید؟ 

فکر می‌کنم بهترین بخش فیلم «نفس» که کمتر درباره آن صحبت شده است، انتقال مفهوم صلح به روایت یک کودک با ظریف‌ترین لحن و نگاه ممکن بود. به اعتقاد من، مفهوم صلح همراه با نگاه شاعرانه و انسان‌دوستانه به درستی توسط نرگس آبیار، نویسنده فیلمنامه و کارگردان اثر منتقل شده بود.

این فیلم برای نخستین‌بار در جشنواره بین‌المللی فیلم فجر برای تماشاگران غیر‌ایرانی نمایش داده شد و پس از آن هم به جشنواره‌های مختلف رفت. شما تجربه حضور در جشنواره فیلم فجر و دیده‌شدن توسط مخاطب را داشتید؛ کمی از این تجربه بگویید.

نظرات متفاوت و خوبی را از بسیاری از تماشاگران خارجی که اغلب از مدیران جشنواره‌های خارجی بودند، دریافت کردم و خوشحال شدم که مخاطبان خارجی در جشنواره جهانی فجر که برای ما ایرانیان به نوعی رویدادی وطن محسوب می‌شود، «نفس» را دیدند؛ ضمن اینکه مخاطبان غیر‌ایرانی، فرهنگ شرق و به‌ویژه فولکلور ایرانی را به خوبی می‌شناسند و فیلمی همچون «نفس» با نمایش بخشی از بافت معماری ایرانی و تصویرپردازی زیبا، توانست همان تصویری که توریست‌ها از ایران دارند و کیلومترها راه  را طی می‌کنند تا به کشورمان بیایند و از نزدیک مشاهده کنند، مقابل دید آنها قرار دهد.

کاراکتر زن‌عمو در فیلم «نفس» نسبت به مجموع نقش‌هایی که تاکنون بازی کردید متفاوت بود؛ کمی از این کاراکتر بگویید.

واقعیت این است که فاصله زیادی با این کاراکتر و خود واقعی‌ام احساس می‌کردم چون زن‌عمو دنیای متفاوتی داشت؛ به‌همین‌دلیل، این نقش از من بسیار دور بود ولی نکته مهم این است که اساسا ریسک‌کردن برای نقش‌های متفاوت را بسیار دوست دارم؛ بنابراین اولین فاکتوری که مرا علاقه‌مند کرد نقشی چنین متفاوت را بازی کنم، دنیای زن‌عمو و تجربه کردن آن بود.
با این اوصاف، درآمدن چنین نقشی از اساس سخت بود.

اختلاف دنیایی که با هم داشتیم، خیلی چالش‌برانگیز بود و احساس می‌کردم که باید با این نقش کلنجار می‌رفتم تا به نتیجه خوبی برسم؛ ضمن اینکه درک طبقه اجتماعی و تمرین لهجه نقش با وجود زمان کمی که برای تمرین داشتم، فشار زیادی به من آورد که البته در این مسیر، تجربیات صحنه و معلمی که برای تمرین لهجه داشتم، به درک نقش، کمک زیادی کرد.

باتوجه به اینکه دوست دارید در نقش‌های متفاوت بازی کنید، پس از زن‌عمو در فیلم «نفس»، دوست دارید چگونه شخصیتی را بازی کنید؟ 

دوست دارم به‌عنوان بازیگر نقش‌های متفاوت شناخته شوم و یکی از نقش‌هایی که خیلی دوست دارم آن را بازی کنم، نقش یک زن نامتعادل روانی مبتلا به بیماری روحی است. به نظرم، تنها نقشی است که با وجود سخت‌بودن آن، می‌توانم ابعاد روان‌شناسی جدیدی را در خود کشف کنم.

و فکر می‌کنید موفق می‌شوید؟ 

با اینکه نقش‌آفرینی سختی است اما معتقدم زیبایی خلق نقش در سخت‌بودن آن است. من درکل، بازی در نقش‌های آسان را دوست ندارم و کارنامه بازیگری‌ام هم تأییدی است بر این علاقه‌ام چون نشان می‎دهد هریک از نقش‌هایی که بازی کرده‌ام‌، سختی‌های خود را داشته‌اند.