ترمیم روح های شکسته از سیل

دکتر سکینه قربانعلی‌نژاد روان شناس در این باره می‌گوید، معمولاً پس از وقوع یک رویداد، افراد پس از گذر زمانی چند روزه یا چند ساعته متوجه وخامت اوضاع می‌شوند. اینکه به یک باره کدام بلا زندگی آرام آنها را بر هم زده و دچار پریشانی‌ها و گرفتاری‌های عدیده شده‌اند، برای شان روشن می‌شود و اینجا است که واکنش‌های افراد بسته به فاکتورهای وراثتی، صفات شخصیتی و میزان آمادگی آنها برای پذیرش حادثه، در برابر پذیرش موضوع و تلاش برای حفظ بازسازی و بازیابی تعادل روانی متفاوت خواهد بود. در واقع در لحظاتی که یک سانحه استرس زا رخ می‌دهد، تعادل روانی حادثه دیدگان کم و بیش بر هم می‌خورد و برای بازسازی این مشکل باید چاره‌اندیشی کرد و به اقدام‌های درمانی اهمیت داد.
این روان شناس ادامه می‌دهد در جریان وقوع بلایای طبیعی، پیش‌بینی می‌شود بسیاری از افراد تعادل روانی خود را از دست بدهند و آلام و دردهای ناشی از حادثه به حدی باشد که عملکرد زندگی عادی شان را مختل کند. واضح است قربانی شدن عده‌ای در سانحه، وارد شدن خسارت به سرمایه‌های اقتصادی و مفقود شدن آشنایان و بستگان و ابتلا به بیماری‌های جسمانی که معمولاً از تبعات حوادث طبیعی به شمار می‌آیند، افراد را در وضعیت‌های روانی مختلفی قرار خواهد داد و قطعاً در چنین شرایطی نیاز به پیگیری از سوی درمانگر و کمک حرفه‌ای متخصصان خواهد بود. در این میان مشاهده می‌شود، برخی از قربانیان حادثه، نمی‌توانند براحتی با رخداد کنار بیایند، زندگی ‌روزمره شان به طور کلی مختل می‌شود و توانایی انجام کارهایی را که داشتند از دست داده‌اند. ساز و کارهای دفاعی سازگارانه و برطرف کننده اضطراب در این افراد عملکرد خود را از دست می‌دهد و به هیچ وجه نمی‌توانند با موقعیت پیش آمده و تغییرات مخربی که در زندگی پیش آمده همساز شوند. این گروه از افراد حتماً باید تحت نظارت درمانگر‌های حوزه بهداشت روان و روان پزشک‌ها، قرار گیرند. روان شناسان بالینی و روانپزشکان با کمک تکنیک‌هایی مانند برون ریزی و تخلیه هیجانی به آنها کمک خواهند کرد تا با صحبت کردن درباره بحران و آلام و دردهایی که متحمل شده‌اند، با اتفاق بهتر کنار بیایند و حل مسأله کنند.
دکتر قربانعلی‌نژاد ادامه می‌دهد، یک تکنیک مؤثر که اخیراً روان شناسان مثبت نگر از آن به عنوان یکی از مؤثرترین راهکارها برای مقابله با استرس ناشی از وقوع بحران‌های طبیعی یاد می‌کنند، استفاده از راهکار کمک کردن به دیگران، همدلی و همیاری به آسیب دیدگان دیگر است. در واقع در چنین رخدادهایی توصیه می‌شود افراد مصیبت دیده با کمک به دیگران ، خود را آرام کنند. صحبت آسیب دیدگان درباره حادثه، شریک شدن در غم و دردهای دیگران نه تنها احساس گناه و درماندگی را در بازماندگان حادثه کاهش می‌دهد بلکه این موضوع را مشخص می‌سازد دیگرانی هم وجود دارند که مانند من دچار مصیبت شده‌اند و باید بار سنگین غم را به دوش بکشند. این مسأله احساس ترس و تنهایی را در قربانیان حوادث طبیعی کاهش می‌دهد و تعادل روانی خود را باز می‌یابد. پیشنهاد می‌شود، به افرادی که گرفتار بحران شده‌اند، کمک شود تا با حضور در مراکز امداد، گروه‌های دوستانه و عام المنفعه، با یاری رساندن به دیگران شرایط را برای خودشان تسهیل کرده تا بازسازی عاطفی و روانی در آنها صورت بگیرد. به عقیده روان شناسان یکی از بهترین راهکارهای تعادل بخشیدن به زندگی در مصیبت‌های طبیعی مانند جنگ، زلزله و سیل برای بازماندگان پیشگیری از منزوی شدن قربانی و دعوت به همیاری و همدلی با دیگران است تا به تدریج نگاه مثبت داشتن به دنیا در افراد شکل بگیرد و مصیبت دیدگان هم مانند افراد عادی با درک این مسأله که هیچ چیز اعم از شادی و غم در این دنیا پایدار نیست و باید با تغییرات همساز شد، به زندگی عادی باز گردند و تبعات ناشی از بحران را پشت سر بگذرانند.
منبع: گروه زندگی ایران