در حنجره این خواننده ایرانی، فرشته‌ها زندگی می‌کنند + عکس ها و بیوگرافی

ویگن دِردِریان (ویگن) خواننده موسیقی ژانرهای جاز و پاپ، از ایرانیان ارمنی‌تبار بود. او یکی از نخستین خواننده‌های ایران بود که با گیتار در صحنه ظاهر شد.

ویگن هنرمندی بود که از همان ابتدا با سبکی نو وارد دنیای موسیقی پاپ شد و همین موضوع بر شهرتش افزود و ایرانیان به‌ او لقب «سلطان جاز» را دادند.

بهمن بابازاده، خبرنگار حوزه موسیقی، در سالگرد درگذشت او، رشته توئیتی درباره تاثیر ویگن و آثارش بر دنیای سینما و موسیقی ایران پرداخته است که در ادامه می‌خوانید:

اما ‎ویگن با آن صدای مخملی، هم در شادیهای ما بود، هم در مواقع اندوه. امروز بیست سال از آن سرطان پروستات لعنتی و آن مرگ تلخ میگذرد ولی صدای ویگن هنوز هست و در تاریخ جاری. بیایید کمی با «سلطان جَز»، با این صدای ماندگار خاطره بازی کنیم.

‌ویگن بی شک یکی از اسطوره های موسیقی پاپ ایران است.  پدری ست که سه نسل با لالایی او خوابیده اند، با «مهتاب» و دل دیوانه» او عاشق شده اند، با «شاه دوماد» او ازدواج کرده اند، با «چرا نمی رقصی؟» رقصیده اند و با «مرا ببوس» اشک ریخته و خداحافطی کرده اند.

‌شهرت ویگن در دهه های 30 و 40 و با اجرای ترانه «مهتاب» در رادیو به اوج خود رسید و از آنجایی که او نخستین کسی بود که گیتار را به رادیو برد، خیلی زود به لقب «سلطان جَز» مفتخر شد. او را باید بنیان گذار و پیشرو و خط شکن موسیقی پاپ ایران نامید.

‌چهره هنری، سبک و لحن خاص در خواندن و رقص، خوش پوشی، فروتنی، نوازندگی گیتار و صدای دلنشین ویگن سبب شد که مورد توجه عام و خاص قرار بگیرد. در دورانی که موسیقی کوچه بازاری در صدر ذائقه مردم ایران بود، موسیقی ویگن حرفی نو و البته یک ساختار شکنی بزرگ در موسیقی زمانش شد.

‌«زن زیبا» از دیگر آثار پرمخاطب ویگن در همه این سالهاست. ترانه ای با لحن و ادبیات خاص ویگن که سبک اجرا و رقص او بیشتر از خود اثر باعث همه گیری و شنیده شدن آن شد.

‌ترانه «چرا نمیرقصی؟» که ساله جزو انتخاب ها و علایق عامه مردم بود و درخشان. بخش زیادی از محبوبیت ویگن به عواطف صمیمانه او برمیگشت. صداقت درونی که در صدایش بازتاب داشت.

دهه پنجاه ‎ویگن زد و خوردی شدید با شاپور غلامرضا (برادر محمدرضا شاه) در متل قو داشت. پس از مدتی مخفی شدن در بین ماهیگیران، از ایران تبعید و به آمریکا رفت. سال 57 و حوالی انقلاب دوباره برگشت و پس از انقلاب به آمریکا بازگشت.

‌«بُردی از یادم» بی شک مهم ترین، با احساس ترین، غمگین ترین و البته تاثیرگذارترین همخوانی تا یخ موسیقی ایران است. دلکش و ویگن غوغا کردند.   تما روایت «آذر پژوه» (گوینده برنامه رنگارنگ) از اجرای این اثر در پاریس را که در تصویر ضمیمه این توییت است، بخوانید.

کارو» (شاعر) برادر ‎ویگن است. ‎کارو کتابی دارد با عنوان «برادرم ویگن» که تکان دهنده است. در آن کتاب ضمن آشنایی با زندگی خانواده ای ارمنی، با دو برادر رو به رو می شویم که یکی شاعری شوریده میشود و دیگری خواننده ای پر احساس و پر آوازه.

اکران «سرخپوست»، با بازی نوید محمدزاده و پریناز ایزدیار، و پخش قطعه «یه شب که آرزوهایت» (فریاد انتظار) با صدای ویگن، جنجال بزرگ سینمای آن سال بود. ترانه ای عاشقانه و اَکت های نوید محمدزاده روی آن و آن تصاویر باورنکردنی. میکسی جذاب و هیجان انگیز که باعث شد.

‌..سایت های دانلود موسیقی با آمار دانلود بالایی از این قطعه قدیمی ویگن رو به رو شوند. این صدا در اکران عمومی هم حذف نشد تا ویگن حداقل پنجاه سال پس از تولید این اثر، باز هم خاطره ساز شوند.

‌«ویگن» خواننده ای درست، آبرومند و تکرارنشدنی در تا یخ موسیقی ایران است. اوست که هنوز ما را با «چرا نمیرقصی» به وسط میکشد و با «بُردی از یادم»، خاطراتمان را زنده و نابودمان میکند.  بی شک در تالار مشاهیر موسیقی ایران، چهره ای تکرار نشدنی و بی همتا خواهد ماند.