علائم اوتیسم چیست؟

به گزارش رکنا، اوتیسم یا درخودماندگی یک تفاوت عصبی‌رفتاری پیچیده است که موجب تفاوت‌هایی در تعاملات اجتماعی، مهارت‌های گفتاری و ارتباطی همراه‌ با رفتار‌های خشک و تکراری است.

به‌ علت طیف وسیع علایم اوتیسم به این بیماری اختلال طیف اوتیسم (ASD) گفته می‌شود. این گستره طیف وسیعی از علایم، مهارت‌ها و سطوحی از نقایص را در بر می‌گیرد. شدت طیف اوتیسم می‌تواند از تفاوتی که موجب بروز محدودیت‌های جزئی در زندگی طبیعی می‌شود تا تفاوت‌های ویرانگری که نیاز به مراقبت‌های اساسی دارند، متغیر باشد.

کودکان اوتیستیک

کودکان اوتیستیک دارای مشکلاتی در زمینه‌ ارتباط برقرار کردن هستند. آنها در زمینه‌ درک افکار و احساس دیگران مشکل دارند و نمی‌توانند احساسات خود را بوسیله‌ کلمات یا حرکات، حالات چهره و لمس کردن بیان کنند. (این مشکل همچنین در افراد بزرگسال اوتیستیک نیز ادامه می‌یابد)

یک کودک اوتیستیک که خیلی حساس است، ممکن است با شنیدن صداها، لمس کردن، بوها یا مشاهده‌ صحنه‌هایی که برای دیگران طبیعی به نظر می‌رسد، دچار مشکل شده و حتی درد بکشد. کودکان اوتیستیک ممکن است دارای مشکلاتی مانند زیر باشند:

تکان خوردن مداوم

قدم زدن

و حرکات تکراری دست

واکنش‌های غیرطبیعی در برابر دیگران

چسبیدن به اشیا

مقاومت در مقابل تغییرات

و دارای رفتار تهاجمی نسبت به خود

عدم توجه به مردم، اشیاء یا فعالیت‌های اطراف خود

برخی از کودکان اوتیستیک ممکن است دچار تشنج شوند و گاهی این تشنج‌ها تا زمان نوجوانی بروز نمی‌کنند.

برخی افراد اوتیستیک تا حدودی از نظر شناختی دچار مشکل هستند. برخلاف اختلال شناختی معمول‌تر که ویژگی آن تأخیر نسبی برابر در تمام حوزه‌های توسعه است، افراد اوتیستیک توسعه‌ی مهارتی نابرابری را از خود نشان می‌دهند.

آن‌ها ممکن است دارای مشکلاتی در حوزه‌های خاص به‌ ویژه در مسئله‌ی ارتباط برقرار کردن با دیگران باشند؛ با این‌حال ممکن است دارای مهارت‌های توسعه‌یافته‌ غیرمعمولی در دیگر ابعاد مانند نقاشی، ساخت موسیقی، حل مسائل ریاضی و یا به‌خاطر سپردن موضوعات باشند. آن‌ها ممکن است در آزمون‌های هوش غیر زبانی نمره‌ متوسط و حتی بالاتر از متوسط بگیرند.